Η μόνιμη επωδός όσων προσπαθούν να αναλύσουν το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα και τις παθογένειες, οι οποίες καταδίκαζαν τη χώρα σε διαχρονική καχεξία, συνίσταται στην ανεπαρκή βιομηχανική παραγωγή. «Δεν έχουμε βιομηχανία», «η Ελλάδα δε βίωσε την ιστορική φάση της βιομηχανικής επανάστασης», «βρισκόμαστε στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και άρα μακριά από τις μεγάλες αγορές της Δυτικής Ευρώπης» είναι μόνο μερικές από τις εκτιμήσεις τόσο των ειδικών όσο και των απλών πολιτών. Όλες έχουν μία μικρή δόση αλήθειας, αλλά καμία δεν αποτυπώνει το πλήρες πλαίσιο των πραγματικών αιτίων, μιας και αντιμετωπίζουν μάλλον επιεικώς τις αναμφισβήτητες ευθύνες όσων είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.
Στο πέρασμα των δεκαετιών έχουν υπάρξει ορισμένες «χρυσές εξαιρέσεις», δηλαδή κάποια παραδείγματα εταιρειών, που θα μπορούσαν να καταστούν «Εθνικοί Πρωταθλητές» (‘National Champions’), εάν το πολιτικό σύστημα τους αντιμετώπιζε με την ανάλογη σοβαρότητα και συγκρότηση. Ο εν λόγω όρος των δημοσίων οικονομικών περιγράφει ακριβώς εκείνες τις εταιρείες-κολοσσούς, οι οποίες στηρίζουν το πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης μίας χώρας, με το ίδιο το κράτος να τις στηρίζει στους επενδυτικούς σχεδιασμούς τους εντός πνεύματος αγαστής συνεργασίας, αλλά και διακριτών ρόλων.
Κατά τα τελευταία δέκα έτη, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα έβαινε σταθερά μειούμενη, με ποσοστά -4,3% το 2008, -9,7% το 2009, -6,1% το 2010, -5,8% το 2011, -2,1% το 2012, -3,3% το 2013 και -2% το 2014. Μετά τη μακρά περίοδο της «ελεύθερης πτώσης», η Ελλάδα «επέστρεψε» με άνοδο +1% το 2015, +2,4% το 2016, +4,1% το 2017 και +1% το 2018. Τα θετικά πρόσημα της περιόδου μετά το 2015 δε συνιστούν κάποιου είδους «μάννα εξ ουρανού». Αντιθέτως, αποτελούν προϊόν μιας εργώδους πολυεπίπεδης προσπάθειας, η οποία είναι ενταγμένη στο γενικό πλαίσιο ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας και επανάκτησης της εμπιστοσύνης των παγκόσμιων αγορών.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει αντιστρέψει το κλίμα όσον αφορά την ελληνική βιομηχανία, θέτοντας ένα τέλος στην αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης και στη μείωση του εθνικού εισοδήματος, στοιχείο που αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία για την αύξηση των επενδύσεων, καθώς και των εξαγωγών. Όσον αφορά τις πρώτες, σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ, οι επενδυτικές δαπάνες στο βιομηχανικό τομέα για το 2019 αναμένεται να αυξηθούν κατά 31,5%, ενώ για το 2018 οι ανάλογες επενδύσεις στον κλάδο της μεταποίησης ήταν κατά 27,3% υψηλότερες σε σχέση με τις δαπάνες του 2017. Επιπλέον, οι εξαγωγές – συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών – σημείωσαν χαρακτηριστική άνοδο για το 2018 ξεπερνώντας το φράγμα των 30 δις ευρώ και φτάνοντας στα 33,42 δις ευρώ, με την αύξηση σε σχέση με το 2017 να ανέρχεται στο 15,7%.
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας προς την ανάπτυξη και της κοινωνίας προς την ευημερία δεν πρέπει να ανακοπεί. Αυτό μπορεί να το εγγυηθεί μόνο η δημιουργία μίας στέρεας βιομηχανικής βάσης, η οποία θα προσφέρει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και μάλιστα υψηλής ειδίκευσης, συμπαρασύροντας με τη μορφή «ντόμινο» όλους τους συνδεδεμένους κλάδους και προσφέροντας ένα νέο άνεμο στην ελληνική επιχειρηματικότητα και φυσικά στο ελληνικό δαιμόνιο.
Εφημερίδα ‘Κυριακάτικη KontraNews’, 17/2/2019