Θα αποτελέσει το «Σκάνδαλο Novartis» θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων και αφορμή για την έλευση μιας νέας εποχής στο χώρο της τιμολόγησης του φαρμάκου; Θα επέλθει η Νέμεσις για όσους συνδιαλλάσσονταν υπογείως με πολυεθνικές εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος; Η δικαιοσύνη λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση και η κυβέρνηση στηρίζει και σέβεται τον ανεξάρτητο ρόλο της. Άλλωστε, τα γεγονότα είναι αδιάψευστα, οι συνέπειες στα δημόσια οικονομικά είναι πασίδηλες και απομένει μόνο η εύρεση των πολιτικών και των υπηρεσιακών παραγόντων, οι οποίοι ενέχονται στην υπόθεση.
Αυτονόητος ο συγκεκριμένος συλλογισμός, αλλά όχι για τα στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα οποία συνεχίζουν να υποτιμούν τα ευρήματα ενός σκανδάλου με διεθνείς προεκτάσεις και πολιτεύονται σαν να μη συνέβη τίποτα… Σαν να μη δαπανούσε η χώρα το 2% του ακαθάριστου προϊόντος της για φαρμακευτική δαπάνη αντί 1%. Σαν να μην υπήρχαν υπερτιμολογήσεις, όταν βοούσε ο κόσμος για φάρμακα, τα οποία πωλούνταν στην Ιταλία για 2 ευρώ και στην Ελλάδα για 400 ευρώ. Σαν να μη γνωρίζει όλος ο πλανήτης, εδώ και άνω του ενός χρόνου, ότι η Novartis αποκόμιζε υπερκέρδη, τα οποία διαμοίραζε σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και πάσης φύσεως «εταιρείες συνεδρίων». Άραγε θα λογοδοτήσει κανείς; Δεν ευθύνεται κανείς για όλα αυτά; Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, δε θεωρούμε ότι είναι τόσο αφελείς ή τόσο ανίκανοι ώστε να μη γνώριζαν το παραμικρό.
Η Ελλάδα συνιστά χώρα αναφοράς για τη διαμόρφωση της τιμής φαρμάκου σε 29 χώρες παγκοσμίως. Συνεπώς, αν και το σκάνδαλο είναι διεθνές, στη χώρα μας αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, οι οποίες συνδέονται και με την εικαζόμενη δωροδοκία πολιτικών προσώπων. Μάλιστα, είναι ακόμη πιο θλιβερό το γεγονός ότι η περίοδος των υπερτιμολογήσεων με ανταλλάγματα υπέρ της Novartis ταυτίστηκε με την πρωτόγνωρη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας, η οποία κατά τα λοιπά είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί και η φαρμακευτική δαπάνη. Ωστόσο, παρά το φαινομενικό εξορθολογισμό των μακροοικονομικών μεγεθών, το έδαφος για υπόγειες συνεννοήσεις και συνδιαλλαγές παρέμενε δυστυχώς πρόσφορο. Μεγάλος χαμένος υπήρξε και πάλι το Εθνικό Σύστημα Υγείας και κατ’ επέκταση ο Έλληνας φορολογούμενος.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με πρόταγμα τη διαφάνεια, το τέλος της διαπλοκής και την εν γένει διαλεύκανση τέτοιων υποθέσεων μέσω της στήριξης του έργου της δικαιοσύνης. Βασικό αίτημα των πολιτών, μετά από σαράντα έτη θεσμικής παρακμής και κατάπτωσης των πολιτικών αξιών, είναι η απόδοση δικαιοσύνης. Γι’ αυτό, άλλωστε, η πραγματική αλλαγή σελίδας και η έξοδος από την επιτροπεία δε θα ήταν εφικτές δίχως αυτή τη στοιχειώδη προϋπόθεση της καλλιέργειας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των δημοσίων λειτουργών και των πολιτών.
Ως εκ τούτου, ο μεγάλος αγώνας της κυβέρνησης για επιστροφή στην κανονικότητα είναι εκ των πραγμάτων διμέτωπος. Από τη μία πλευρά, διαμορφώνονται οι πολιτικοοικονομικοί όροι της επανάκαμψης με τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και τις προσπάθειες απομείωσης του δημοσιονομικού χρέους. Από την άλλη πλευρά, εμπεδώνονται οι κοινωνικές και θεσμικές πτυχές της προσπάθειας, μέσω και της αποστολής μηνύματος προς τους πολίτες, ότι οι θυσίες τους δε χάθηκαν και οι υπαίτιοι θα λογοδοτήσουν. Έφθασε ο καιρός να σταματήσουν οι υπόγειες διαδρομές της διαπλοκής μεταξύ επιχειρηματιών και πολιτικών προσώπων, καθώς και οι ύποπτες βαλίτσες.
Ιστοσελίδα ‘newpost’, 16/2/2018