Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα αποτελεί μία θετική εξέλιξη, εφόσον τηρούνται τρεις προϋποθέσεις από πλευράς της ελληνικής διπλωματίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία τάσσεται σταθερά υπέρ του διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με αμοιβαίο σεβασμό στην κυριαρχία και στα κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτά ορίζονται από τις διεθνείς συνθήκες και εν γένει το Διεθνές Δίκαιο. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, η εν λόγω θέση μας, η οποία βασίζεται στο αδιαπραγμάτευτο των «κόκκινων γραμμών», επαναλαμβάνεται είτε από τα κυβερνητικά έδρανα είτε από εκείνα της αντιπολίτευσης, καθώς άπαντες θυμόμαστε τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη για την επίσκεψη Ερντογάν το 2017 όταν έθετε ερωτήματα για «το στόχο και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα της επίσκεψης» αμφισβητώντας παράλληλα «τη χρονική συγκυρία».
Μάλιστα, πρόσθετε τότε ότι «η ουσιαστική διπλωματία δε διεξάγεται σε δημόσια θέα» αλλά, μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, ασκεί διπλωματία αποκλειστικά με επικοινωνιακούς όρους διατηρώντας στο επίπεδο της «μυστικής διπλωματίας» μόνο όσα δε θα έπρεπε να διατηρεί! Άλλωστε, έχει επισημανθεί σε πολλές περιπτώσεις από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία ότι η ενημέρωση από πλευράς της Κυβέρνησης για τις κινήσεις της στην εξωτερική πολιτική είναι ελλιπέστατη, ενώ και η ενημέρωση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής έχει καταλήξει να είναι απολύτως τυπική και επιδερμική.
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα αποτελεί μία θετική εξέλιξη, εφόσον τηρούνται τρεις προϋποθέσεις από πλευράς της ελληνικής διπλωματίας: συγκεκριμένη ατζέντα με σεβασμό στις πάγιες διαπραγματευτικές θέσεις της χώρας, επαρκής προετοιμασία με βάση τις πρόσφατα διακηρυχθείσες προθέσεις και τη συνολική αναθεωρητική ρητορική της Τουρκίας και ορισμός του κατάλληλου timing για την πραγματοποίηση οιουδήποτε επιπέδου επαφών. Αναμφισβήτητα, η συνολική αξιολόγηση της επίσκεψης θα είναι εφικτή μετά την αποχώρηση του Τούρκου Προέδρου από την Αθήνα και την ενημέρωση της αντιπολίτευσης από τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών. Επί της παρούσης, ωστόσο, μπορούν να πραγματοποιηθούν δύο επισημάνσεις.
Πρώτον, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. αναπαράγει συστηματικά, τα τελευταία χρόνια, τη θέση περί «απομονωμένης Τουρκίας». Δεδομένου ότι τα αίτια της εν λόγω τακτικής του Υπουργείου Εξωτερικών δεν έχουν εκλείψει (π.χ. ρωσοτουρκική εξοπλιστική και ενεργειακή συνεργασία και τουρκική στρατηγική στη Συρία) και η Τουρκία παραμένει θεωρητικά «απομονωμένη», σε τι συμφέρει την Ελλάδα να τη βγάλει από την εν λόγω «απομόνωση»; Εκτός και αν όλα αυτά αποτελούσαν επικοινωνιακούς ελιγμούς άνευ περιεχομένου και η Τουρκία δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστικά εξοβελισμένη από το δυτικό σύστημα ασφαλείας, πέραν ορισμένων επιμέρους κρίσεων όπως αυτή της μη προμήθειας των πολεμικών αεροσκαφών 5ης γενιάς F35.
Δεύτερον, η επίσκεψη πραγματοποιείται κανονικά, ως είχε προγραμματιστεί, παρά την όξυνση της ρητορικής και των αναθεωρητικών πρακτικών της Τουρκίας. Η Άγκυρα, μετά την ανεμπόδιστη «κρουαζιέρα» του Oruc Reis επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας το 2020, έχει εκδιπλώσει μια σειρά προκλητικών αξιώσεων και ενεργειών από «τα σύνορα της καρδιάς του κ. Ερντογάν» έως το “Turkaegean” για το οποίο αναζητούνται ακόμη οι υπεύθυνοι και από τα αιτήματα διεθνούς αναγνώρισης του ψευδοκράτους έως την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες όπως η Ζουράφα. Είναι βέβαιο ότι θα ελεγχθεί αν συνιστά ορθολογική απόφαση η προσέγγιση και η άρνηση «αποστολής μηνύματος», χωρίς την πρότερη πραγματοποίηση έστω βημάτων καλής θέλησης από την Τουρκία.
Η αποτελεσματική και εναργώς διαρθρωμένη αποτρεπτική στρατηγική, καθώς και η ανάληψη του ρόλου του ισχυρού πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προϋποθέτουν αξιοπιστία και κύρος. Τα εν λόγω συστατικά στοιχεία της ισχύος μας οφείλουν να καλλιεργούνται σε όλες τις περιστάσεις και ιδίως έναντι των κρατικών δρώντων, οι οποίοι διατυπώνουν απειλές εις βάρος της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και της γεωπολιτικής θέσης της χώρας μας στο διεθνές στερέωμα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.avgi.gr.