Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τον «Εκσυγχρονισμό της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» δεν αποτελεί μόνο ένα απτό δείγμα της εσφαλμένης κυβερνητικής αντίληψης για τη βιώσιμη ανάπτυξη, αλλά δυστυχώς και μια ευκαιρία εργαλειοποίησης της τρέχουσας κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ώστε να επιβληθούν νομοθετικά μέτρα πλήρως απορριπτέα στη συνείδηση των πολιτών.
Εξάλλου, τόσο η διαδικασία διαβούλευσης όσο και η συζήτηση στη Βουλή κρίνονται ανεπαρκείς και δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά κυρίως όσον αφορά τον πολλαπλασιασμό των άρθρων και την παρείσφρηση τροπολογιών την ύστατη στιγμή. Μεταξύ αυτών… ο διπλασιασμός των αμοιβών της Διοίκησης στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (Ε.Δ.Ε.Υ.) και ο πενταπλασιασμός (!) των αμοιβών της Διοίκησης της Δ.Ε.Η.. Λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για όσους δουλεύουν στα ορυχεία λιγνίτη, στα καμίνια των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας, τους εναερίτες και τους απλούς εργαζόμενους, που στηρίζουν εδώ και δεκαετίες τη λειτουργία των δημοσίων οργανισμών.
Ο «εκσυγχρονισμός» είναι μόνο κατ’ όνομα, μιας και το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επαίσχυντες διατάξεις όπως την πώληση δημόσιας περιουσίας, χωρίς το παραμικρό μνημονιακό προκάλυμμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο – κατά τα λοιπά κερδοφόρος – Α.Δ.Μ.Η.Ε., ο οποίος έχει αναλάβει μεγάλα τεχνικά έργα εθνικής σημασίας, όπως η διασύνδεση των νησιών με το δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας, αλλά αφήνεται βορά στις ορέξεις των ιδιωτών, χωρίς αυτό να ζητείται από κάποια «Τρόικα».
Παράλληλα, υπονομεύεται το έργο και η λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών σε όλη την Ελλάδα, φιμώνονται οι τοπικές κοινωνίες και δημιουργείται ένα συγκεντρωτικό μοντέλο, το οποίο θα έχει στόχο να εξυπηρετεί τους ημέτερους χωρίς αντιδράσεις και… ενοχλήσεις. Προτού αλέκτωρ λαλήσει τρις, ξεχάστηκαν οι μεγαλόστομες διακηρύξεις περί «πράσινου Πρωθυπουργού» και παραγκωνίστηκε έως και το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο. Παρά τις διαμαρτυρίες σε όλη την Ελλάδα αλλά και στη Φθιώτιδα, από το Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης Κοιλάδας Σπερχειού και Μαλιακού Κόλπου και το Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, το αφτί των κυβερνώντων δεν ιδρώνει…
Κάθε εμπόδιο στην αυθαιρεσία, κάθε φραγή σε όσα μας έφτασαν στην κρίση καταρρίπτεται, καθώς η περιβαλλοντική αδειοδότηση θα αποτελέσει παρελθόν και ο έλεγχος θα δώσει τη θέση του στην ασυδοσία. Έτσι εξηγείται και η αποδόμηση ενός μεγάλου έργου της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το οποίο έχει αναγνωριστεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, αυτό των δασικών χαρτών. Πλέον για την υλοποίηση μιας επένδυσης δε θα χρειάζεται να ξέρουμε που είναι το δάσος και αν εν τέλει υπάρχει δάσος, θα αρκεί ένα νεύμα από το υπουργικό γραφείο στην Αθήνα.
Προσωπικά καλώ τον κ. Χατζηδάκη, έστω αυτή την ύστατη στιγμή, να αποσύρει το εν λόγω νομοσχέδιο και τουλάχιστον να το θέσει υπόψιν της κοινωνίας για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Άλλωστε, στους πολίτες λογοδοτούμε και για το κοινό καλό οφείλουμε να νομοθετούμε.