Στον ευτελισμό του προγράμματος των vouchers προς τους βρεφονηπιακούς σταθμούς στάθηκε ο Γιάννης Σαρακιώτης και βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο πλαίσιο ερώτησή τους προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Όπως υπενθυμίζεται:
Οι ιδιωτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί, εποπτευόμενοι από το Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, σταμάτησαν τη λειτουργία τους ταυτόχρονα με τα σχολεία (ΠΝΠ 14/3/2020). Όμως, από τότε μέχρι σήμερα, ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι τελούν σε πλήρη αβεβαιότητα ως προς τη στήριξη που τελικά θα λάβουν, λόγω του ότι, οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις συμμετέχουν, διαθέτοντας μέρος των θέσεών τους, στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Εναρμόνιση Επαγγελματικής και Οικογενειακής Ζωής» -τα γνωστά vouchers. Την απαράδεκτη αυτή κατάσταση δημιούργησε η ΠΝΠ της 30ής/3/20 όπου ορίζεται ότι συνεχίζεται η χρηματοδότηση του συνόλου των πράξεων του ΕΣΠΑ σε δομές των οποίων η λειτουργία έχει ανασταλεί όπως η δράση «Εναρμόνιση Επαγγελματικής και Οικογενειακής Ζωής» υπό τον όρο της μη διπλής χρηματοδότησης των ίδιων δαπανών από ενισχύσεις στο πλαίσιο μέτρων για τις συνέπειες της πανδημίας.
Ακολούθησαν τέσσερις διαδοχικές εγκύκλιοι από τα Υπουργεία Εργασίας και Οικονομίας που περιέπλεξαν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η τελευταία εγκύκλιος, της 21ης/4/20, ανέφερε ότι: «η μη αναστολή των συμβάσεων εργασίας προσωπικού το οποίο εργάζεται σε φορείς/δομές ιδιωτικού δικαίου που χρηματοδοτούνται από την «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» έτους 2019-2020 , αφορά στον αριθμό και την ειδικότητα εργαζομένων που καλύπτουν τον αριθμό των ενεργοποιημένων «αξιών τοποθέτησης» (voucher) και των καλυπτόμενων από αυτούς υπηρεσιών στο σύνολό τους, όπως ίσχυαν πριν την αναστολή λειτουργίας της δομής». Καλούνταν δηλαδή οι εργοδότες, παράνομα και αυθαίρετα, να διακρίνουν τους εργαζομένους τους σε απασχολούμενους δήθεν αποκλειστικά με παιδιά που καλύπτονται από τα voucher του ΕΣΠΑ και μη, όταν είναι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται για το σύνολο των παιδιών σύμφωνα με την Υ.Α. Δ22/οικ. 11828/293 (ΦΕΚ 1157Β΄/2017). Το εγχείρημα αυτό είναι προφανώς νομικά απαράδεκτο και επιχειρησιακά έωλο αφού διακρίνει αυθαίρετα τους εργαζόμενους σε δύο κατηγορίες, τους με αναστολή και χωρίς αναστολή των συμβάσεων τους.
Δείτε εδώ το πλήρες κείμενο της ερώτησης.