Η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπήρξε η μοναδική των τελευταίων δεκαετιών, η οποία έκλεισε ανοιχτά μέτωπα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, με θετικό πρόσημο για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και σύμφωνα με την εθνική γραμμή. Ενδεικτικότερο παράδειγμα αποτελεί η «Συμφωνία των Πρεσπών», στην οποία έχουν προσέλθει με ενθουσιασμό πλέον και τα στελέχη της Ν.Δ., παρά τις προεκλογικού χαρακτήρα κορώνες περί «ζημιογόνου συμφωνίας», την οποία και θα ανέτρεπαν μόλις αναλάμβαναν την εξουσία. Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. ακολουθεί έναν αντίθετο δρόμο, ο οποίος οδηγεί στον πολλαπλασιασμό αντί στην επίλυση προβλημάτων… ακόμη και με την Ιταλία, με την οποία οι σχέσεις μας δεν έχουν διαταραχθεί από την εποχή του Μουσολίνι!
Τι και αν η τουρκική προκλητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο έχει κορυφωθεί επικίνδυνα… Τι και αν η βούλησή μας να εκμεταλλευτούμε τους φυσικούς πόρους της ελληνικής υφαλοκρηπίδας συναντά προσκόμματα… Τι και αν ο ελληνικός τουρισμός έχει δεχθεί φέτος ένα ισχυρότατο πλήγμα λόγω των περιοριστικών μέτρων για την αποτροπή εξάπλωσης του κορονοϊού… Η κυβέρνηση αποφάσισε να αποκλείσει μια μεγάλη τουριστική αγορά, όπως η ιταλική, εξέλιξη η οποία, πέραν των οικονομικών συνεπειών, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την προοπτική ελληνοϊταλικής συμφωνίας για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και την επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο.
Η σημασία ανακήρυξης και οριοθέτησης ΑΟΖ έχει επισημανθεί πολλάκις και πλέον κρίνεται επιβεβλημένη εν μέσω των νέων συσχετισμών, όπως διαμορφώνονται στην ευρύτερη περιοχή και μιας νεοοθωμανικής Τουρκίας, η οποία μοιάζει να μη σταματά πουθενά, εκδίδοντας NAVTEX ακόμη και στο σύνολο του θαλάσσιου χώρου Κύπρου-Κρήτης-Μάλτας. Εξάλλου, η ίδια η υπογραφή του νομικά αστήρικτου τουρκολιβυκού συμφώνου είχε ακριβώς αυτό το σκοπό, δηλαδή την «είσοδο της Άγκυρας» στην Κεντρική Μεσόγειο, εκτός της Ανατολικής. Διπλωματικά και στρατηγικά αντίβαρα της Ελλάδας οφείλουν να είναι αντίστοιχες συμφωνίες με κράτη, που ευνοούν την ειρήνη και τη σταθερότητα στη βάση του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς πρακτικής.
Συνεπώς, μόνο ως επικίνδυνη ανικανότητα μπορεί να χαρακτηριστεί η απουσία συνεννόησης των Υπουργείων Εξωτερικών και Τουρισμού κατά την κατάρτιση της λίστας με τις περιοχές, από όπου επιτρέπεται η έλευση επισκεπτών με την άρση των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας. Εκτός από καθ’ εαυτόν τον αποκλεισμό, ο Υπουργός Τουρισμού ανάρτησε την εν λόγω λίστα αναφέροντας κράτη και όχι αεροδρόμια, με αυτό να εκλαμβάνεται ως «διασυρμός» και να καθίσταται αιτία διάρρηξης των σχέσεών μας με αυτά τα κράτη. Όμως, στην περίπτωση της Ιταλίας, το ζήτημα εκλαμβάνει ακόμη πιο επικίνδυνες διαστάσεις, λόγω της πτυχής των θαλασσίων ζωνών.
Ήταν φανερό ότι η απονομή υπουργικών θώκων στην κυβέρνηση της Ν.Δ. έγινε με βάση εσωτερικούς συσχετισμούς και όχι την εξειδικευμένη γνώση των προσώπων επί των χαρτοφυλακίων που αναλάμβαναν, αλλά ουδείς ανέμενε ότι αυτό θα διαχεόταν μέχρι και στο επίπεδο της διεθνούς θέσης της χώρας. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά στο πρόσφατο παρελθόν, όπου έχει διαφανεί για παράδειγμα η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των κυρίων Δένδια και Παναγιωτόπουλου και η ανεπαρκής συνεννόηση των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας. Σε αυτή την αντιπαράθεση προστίθεται πλέον και το Υπουργείο Τουρισμού, με κυριότερο θύμα τη διεθνή θέση της Ελλάδας, αλλά και τους επαγγελματίες του χώρου του τουρισμού. Δυστυχώς για τη χώρα η ανεπάρκεια της κυβέρνησης λαμβάνει διαστάσεις… πανδημίας.
Ιστοσελίδα ‘Newsbomb’, 04/06/2020