Το Προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελβετίας – Ελλάδας υποδέχτηκε στη Βουλή των Ελλήνων ο Αναπληρωτής Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με αρμοδιότητα την Έρευνα και Τεχνολογία και Βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, Γιάννης Σαρακιώτης με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας. Η Ελβετική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τη Βουλευτή, Elisabeth Schneider-Schneiter και τον Γερουσιαστή Carlo Sommaruga είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον κ. Σαρακιώτη και τα Προεδρεία των Επιτροπών Έρευνας και Τεχνολογίας και Μορφωτικών Υποθέσεων πάνω στα κρίσιμα επίδικα του τομέα, ενώ ετέθη το ζήτημα της ανανέωσης της σύνδεσης της Ελβετίας με τα προγράμματα «Ορίζων Ευρώπη» και «Erasmus+»
Από πλευράς του ο Αναπληρωτής Τομεάρχης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αφού διατύπωσε τη θετική στάση της χώρας απέναντι στο αίτημα άρσης του αποκλεισμού της Ελβετίας από τα εν λόγω προγράμματα, έθεσε μεταξύ άλλων τα ζητήματα α) της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού της έρευνας και της καινοτομίας στη χώρα και την ανάγκη κατάρτιση εθνικής στρατηγικής, β) της βελτίωσης των υφιστάμενων και της δημιουργίας νέων ερευνητικών υποδομών, γ) της άμβλυνσης των περιφερειακών ανισοτήτων και της αποτελεσματικότερης ποσοστιαίας κατανομής της εθνικής δαπάνης για έρευνα και ανάπτυξη και το θέμα της δ) διακράτησης και επιστροφής του υψηλά καταρτισμένου επιστημονικού δυναμικού σε συνδυασμό με την επισφάλεια που διέπει το καθεστώς με το οποίο οι ερευνητές λειτουργούν σήμερα στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα.
Επιπροσθέτως, ο κ. Σαρακιώτης προέβη σε μία σύντομη περιγραφή των εμβληματικών θεσμικών παρεμβάσεων της προηγούμενης Κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πάνω στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας, καθώς και στην εντεινόμενη αύξηση της χρηματοδότησης της περιόδου 2015-2019. Ειδικότερα, ο Βουλευτής Φθιώτιδας ενημέρωσε τους προσκεκλημένους ότι, το ποσοστό των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης επί του ΑΕΠ ήταν 0,84% το 2014 για να αυξηθεί σε 1,28% το 2019, ενώ το 2017 για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, οι σχετικές δαπάνες ξεπέρασαν τα 2 δισ. € φθάνοντας το 1,13 % του ΑΕΠ.
Περαιτέρω, αναφέρθηκε στον κομβικό ρόλο του του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας και στη συμβολή του τόσο στην ανάσχεση της εκροής του επιστημονικού δυναμικού της χώρας, όσο και στην επιστροφή σημαντικού αριθμού όσων διέφυγαν προς το εξωτερικό την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, ξεχωριστή μνεία πραγματοποίησε για τα προγράμματα «Ερευνητικό – Δημιουργώ – Καινοτομώ» (2017) και «Equifund» (2016), τα οποία και έδωσαν επιπρόσθετη ώθηση στην προώθηση και ανάπτυξη της έρευνας καθώς και της νεοφυούς και καινοτόμου επιχειρηματικότητας.
Τέλος, στο περιθώριο της συνάντησης με το Προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελβετίας – Ελλάδας, ο κ. Σαρακιώτης δήλωσε:
«Σήμερα, είχαμε τη ιδιαίτερη χαρά και τιμή να υποδεχτούμε στη Βουλή των Ελλήνων το Προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελβετίας – Ελλάδας, αποτελούμενο από τους κ.κ. Elisabeth Schneider-Schneiter και Carlo Sommaruga. Απέναντι στο αίτημα της Ελβετίας για την ανανέωσης της σύνδεσης της με τα προγράμματα «Ορίζων Ευρώπη» και «Erasmus+» η χώρα μας λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εξόχως σημαντική συμβολή της Ελβετίας στην προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας, είναι υπέρ της συμμετοχής τρίτων χωρών στα εν λόγω προγράμματα και ιδίως εκείνων οι οποίες αποδεδειγμένα σημειώνουν με συνέπεια εξαιρετικές επιδόσεις σε κάθε σχετική κατάταξη.
Επιπλέον, μας δόθηκε η ευκαιρία αφενός να παραθέσουμε τα σημαντικά βήματα που πραγματοποιήθηκαν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης της έρευνας και της καινοτομίας στη χώρα μας την χρονική περίοδο 2015-2019, και αφετέρου να θέσουμε τα κρίσιμα επίδικα της επόμενης περιόδου προς τους συνομιλητές μας, οι οποίοι σύμφωνα με τα επίσημα διαθέσιμα στοιχεία διακρίνονται επί σειρά ετών στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας. Η χώρα μας έχει ανάγκη από την υιοθέτηση καλών πρακτικών χωρών όπως η Ελβετία που κατατάσσεται σε πολύ υψηλές σε επιμέρους τομείς της ερευνητικής και καινοτομικής δραστηριότητας, τις οποίες και οφείλει να εξετάσει στο πλαίσιο της διαδικασίας κατάρτισης μίας εθνικής στρατηγικής, που ακόμη εκλείπει.»
