Η αντιμετώπιση των αυθαίρετων κατασκευών και χρήσεων επιτάσσει αναμφίβολα προσεκτική ρύθμιση και ισχυρές δικλείδες διασφάλισης της νομιμότητας και προστασίας του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, ιδιαιτέρως, αν αφορά παραδοσιακούς οικισμούς και περιοχές χαρακτηρισμένες ως αρχαιολογικοί χώροι ή ιστορικοί τόποι. Τα αρμόδια Υπουργεία έχουν κατά καιρούς προβλέψει τη δυνατότητα τακτοποίησης αυθαίρετων κατασκευών και χρήσεων σε τέτοιους οικισμούς και περιοχές και έχουν επιχειρήσει να ρυθμίσουν τις επιμέρους παραμέτρους αυτής της διαδικασίας.
Πιο πρόσφατα, με το άρθρο 5 της Απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΕΣΕΔΠ/43729/460 (ΦΕΚ 1940/Β΄/21-5-20) του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι αρμοδιότητες της επιτροπής της παραγράφου 9α του άρθρου 116 του Ν.4495/17 (ΦΕΚ 167/Α΄/3-11-17), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 227 του Ν. 4610/2019 (ΦΕΚ 70/Α΄/7-5-19), μεταφέρονται στο οικείο Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕ.Σ.Α) του του άρθρου 13 του Ν.4495/2017.
Αυτή η Απόφαση, όπως έχει επισημανθεί από εκπροσώπους μηχανικών και άλλων επαγγελματικών κλάδων, αναμένεται να επιτείνει σημαντικά τις ήδη υπάρχουσες καθυστερήσεις και δυσλειτουργίες που παρατηρούνται κατά τη διαδικασία τακτοποίησης αυθαιρέτων σε παραδοσιακούς οικισμούς και προστατευόμενες περιοχές (αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους).
Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο της ερώτησης.