Στα ζητήματα της ελληνικής κρατικής αμυντικής βιομηχανίας, επιμέρους ζητήματα που αφορούν το χώρο της Άμυνας καθώς και στο έγκλημα των Τεμπών εστίασε στη συνέντευξη που έδωσε στο militaire.gr και το δημοσιογράφο Πάρη Καρβουνόπουλο, ο Βουλευτής Φθιώτιδας, Γιάννης Σαρακιώτης. Παρακάτω ακολουθούν σημεία και το βίντεο της συνέντευξης.
Δεν είναι δυνατόν να δίνονται δεκάδες δισ. € για εξοπλισμούς και στην ελληνική αμυντική βιομηχανία να μην κατευθύνεται ούτε 1 ευρώ. Πλήρης απαξίωση τόσο των κρατικών όσο και των ιδιωτικών εταιρειών του οικοσυστήματος, το οποίο κάθε χώρα οφείλει να διαθέτει.
Η Ελλάδα αγοράζει οπλικά συστήματα σαν να μπαίνει σε σούπερ μάρκετ και την ίδια στιγμή, η Τουρκία έχει φθάσει να κατασκευάζει αεροσκάφος 5ης γενιάς. Διαρκείς αγορές με μηδενικό αποτύπωμα στην οικονομία της χώρας μας.
Στην Τουρκία, η ASELSAN απασχολεί 6.000 ερευνητές διαθέτοντας 7 Κέντρα R&D και η ROKETSAN 1.500 ερευνητές. Από την άλλη, η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικούς επιστήμονες, έχει επενδύσει σπουδάζοντας τα παιδιά της και εν τέλει, τα διώχνει στο εξαιρετικό.
Η τουρκική ASELSAN άνοιξε γραφείο στη Βόρεια Μακεδονία και δεν είδα κάποιον από τους εκλεκτούς της Κυβέρνησης να εκφράζει έστω μια ανησυχία. Χάσαμε το τρένο της Συμφωνίας των Πρεσπών και της δυνατότητάς μας να αυξήσουμε την ελληνική επιρροή στη γειτονική χώρα και η Τουρκία δεν αφήνει κενό, που να μην εκμεταλλευτεί.
Η συγκάλυψη της Κυβέρνησης αναφορικά με την καταστροφή στο Στεφανοβίκειο συνεχίζεται. Οι ζημιές μαθαίνουμε ότι ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ. Θα λογοδοτήσει κάποιος; Τα χρήματα αυτά δεν είναι του κ. Μητσοτάκη ή του κ. Δένδια. Ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει.
Η Κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία για την εξαίρεση εταιρειών ρωσικών συμφερόντων από τις κυρώσεις. Από τη μία, δίνουμε αθρόες ποσότητες στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία επειδή “είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας” κατά τον κ. Μητσοτάκη. Από την άλλη, όμως, αφήνουμε “παραθυράκι” και κάνουμε ρουσφέτι για κάποιες εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, με κυβερνητική πρωτοβουλία.
Όταν, μέσω τροπολογίας, εξαιρείς εταιρείες ρωσικών συμφερόντων από τις κυρώσεις, σε ποια μεριά της ιστορίας βρίσκεσαι; Στη σωστή ή στη λανθασμένη; Οι αγρότες μας πλήττονται από το εμπάργκο αλλά κανείς Υπουργός δεν έχει ασχοληθεί με αυτούς τους ανθρώπους. Τα κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν μόνο να εξυπηρετούν συγκεκριμένες εταιρείες από το “παραθυράκι”.
Υπάρχει παγκόσμια ζήτηση για βλήματα 155 χιλ. και ενώ στη χώρα μας μπορούμε να το παράγουμε, αρνούμαστε να δώσουμε 5-6 εκ. ευρώ για να προχωρήσουν ορισμένες επισκευές για να λειτουργήσει η γραμμή παραγωγής στα ΕΑΣ.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ διόρισε, μετά το 2019, “γαλάζια παιδιά” με εξαίρεση δύο επιφανείς επιστήμονες, τον κ. Λιανό στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και τον κ. Αρταβάνη-Τσάκωνα στο ΕΣΕΤΕΚ. Και οι δύο παραιτήθηκαν στρέφοντας τα βέλη τους κατά της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Γιατί οι άνθρωποι, που θα επάνδρωναν τις Belharra ή τα νέα πολεμικά αεροσκάφη, αποχωρούν από τις Ένοπλες Δυνάμεις; Διαθέτουμε δισ. ευρώ για να εξοπλιστεί η χώρα μας, αλλά εν τέλει άνθρωποι θα χειριστούν τα οπλικά συστήματα. Θα απαντήσει ο κ. Δένδιας για τις μαζικές αποχωρήσεις από το στράτευμα;
Ο κ. Μητσοτάκης προεκλογικά ανέφερε για τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών ότι “εργαλειοποιούν το χαμό των παιδιών τους”. Αυτός ο άνθρωπος, με αυτή την ενσυναίσθηση και την ηθική, επανεξελέγη! Και τώρα… Μετά από 2 χρόνια, θυμήθηκε τα Τέμπη επειδή ο ελληνικός λαός ζητά να αποδοθεί Δικαιοσύνη και ο κ. Μητσοτάκης τρέμει για την απώλεια της εξουσίας.
Είναι δυνατόν να βρισκόμαστε σε αυτό το γεωπολιτικά κρίσιμο σταυροδρόμι, να αντιμετωπίζουμε την τουρκική απειλή, να έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε που μάθαμε ότι παρακολουθούνταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και ανώτατοι αξιωματικοί και να μην έχουμε μάθει ποιος τους παρακολουθούσε; Γιατί αγοράζουμε Rafale και Belharra, αν η Τουρκία πχ γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι σχεδιάζεται στο Ελληνικό Υπ. Άμυνας;
Έχοντας η ΝΔ την υπεροπλία στα ΜΜΕ, σειρά ζητημάτων “θάβονταν” επιμελημένα και επαγγελματικά. Όμως, ως αντιπολίτευση, οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας, καθώς φέρουμε και εμείς ευθύνη για μη ανάδειξη ζητημάτων.
Όταν ένας νέος άνθρωπος, που έχει σπουδάσει πχ στον τομέα της ναυπηγικής, ακούει τη Γαλλίδα Υπ. Άμυνας κα Παρλί να ευχαριστεί την Ελλάδα επειδή η παραγγελία των Belharra δημιουργεί 2.500 θέσεις εργασίας στα γαλλικά ναυπηγεία, πώς πρέπει να νιώσει; Πώς είναι δυνατόν να μην απογοητευτεί;