Διάχυτος πανικός και πλήρης έλλειψη οποιασδήποτε διάθεσης αυτοκριτικής ήταν τα στοιχεία, τα οποία χαρακτήρισαν την εν γένει πολιτική συμπεριφορά των περισσοτέρων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κατά τη συζήτηση στη Βουλή, προ ημερών, για το «Σκάνδαλο Novartis». Από τις καθυστερήσεις των εκπροσώπων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για διαδικαστικά ζητήματα, έως τις κατηγορίες του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ότι «ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. άνοιξε τα σύνορα το 2015» (!!!) και από την ανησυχία του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι «καταλύεται το κράτος δικαίου και η δημοκρατία» (!!!), έως την εμφυλιοπολεμική ρητορική των περισσοτέρων εκ των υπό διερεύνηση προσώπων.
Η «μπάλα στην εξέδρα», πλεονάζων ναπολεοντισμός και απειλές κατά πάντων συνέστησαν τη – λανθασμένα εκληφθείσα από τους ίδιους – υπερασπιστική γραμμή τους. Οι ίδιοι επέλεξαν να αντικρούσουν κατηγορίες και να αναφερθούν σε σκευωρία, αντί να θέσουν εαυτούς στη διάθεση της δικαιοσύνης αποδεχόμενοι τουλάχιστον την πολιτική ευθύνη για την αντικειμενική ύπαρξη υπερτιμολογήσεων στα φάρμακα κατά την περίοδο των κυβερνήσεών τους. Οι ίδιοι χάραξαν μία «στρατηγική θυμάτων», ενόσω η εμπλοκή τους στην υπόθεση απλά διερευνάται. Ουδείς αμφισβήτησε το τεκμήριο της αθωότητάς τους, παρότι εκείνοι αμφισβήτησαν a priori την ακεραιότητα και την αξιοπιστία ενός γενικώς αποδεκτού δημοσίου λειτουργού, όπως ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.
Η ανεπάρκεια των επιχειρημάτων δεν είχε τέλος. Ανέφεραν επίμονα ότι οι κυβερνήσεις τους μείωσαν τη φαρμακευτική δαπάνη κατακόρυφα (δε μας είπαν προηγουμένως όμως, ποιος κυβερνούσε τη χώρα όταν αυτές εκτοξεύθηκαν σε διπλάσιο ύψος από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών). Ας κρίνουν οι πολίτες σε ποιου την πλάτη Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ. στήριξαν τα «επιτεύγματά» τους, όταν μετακυλούσαν το κόστος στους ασθενείς στο όνομα της «εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών». Έπειτα, διερωτήθηκαν πως μπορούσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης να έχει γνώση της δικογραφίας, πριν αυτή κατατεθεί στη Βουλή. Προφανώς αγνοούν ή προσποιούνται ότι αγνοούν, πως η δικογραφία περνά από την ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, πριν ακολουθηθεί η περαιτέρω διαδικασία. Ψιλά γράμματα, αφού είχε εξαχθεί ήδη το συμπέρασμα ότι «χειραγωγείται η δικαιοσύνη», όπως ανέφερε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Από την άλλη πλευρά, ο Αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Άδωνις Γεωργιάδης θεώρησε παράλογη την κατηγορία ότι έλαβε «μίζα» ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ, σημειώνοντας ότι «η Novartis κατέγραψε τα χαμηλότερα κέρδη της κατά την περίοδο της υπουργίας του» και διερωτήθηκε «για ποιες υπηρεσίες θα έπρεπε να πληρωθεί». Έχει ειπωθεί πολλές φορές, ότι η Ελλάδα συνιστούσε χώρα αναφοράς και οι τιμολογήσεις στη χώρα μας επηρέαζαν τις αντίστοιχες τιμολογήσεις σε μια σειρά μεγάλων αγορών του εξωτερικού. Χωρίς καμία υπόνοια ότι υπάρχει ενοχή, υπογραμμίζεται απλά η ανεπάρκεια του επιχειρήματος, καθώς το διακύβευμα για τη Novartis ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό της ελληνικής αγοράς.
Στη συνέχεια, ο κ. Γεωργιάδης προσέθεσε ότι επί υπουργίας του μειώθηκε η τιμή 7.599 φαρμάκων. Όμως, οι δηλώσεις του πρώην Υπουργού Υγείας της Ν.Δ. Μάριου Σαλμά δε βοηθούν ιδιαίτερα την επιχειρηματολογία του κ. Γεωργιάδη. Σύμφωνα με δηλώσεις του συναδέλφου του στη Ν.Δ. το 2014, «ο Άδωνις Γεωργιάδης πριν καλά καλά μάθει τι είναι φάρμακο, μετέφερε στον ασθενή όλη την επιβάρυνση που προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ λιανικής και ασφαλιστικής τιμής».
Η πραγματικότητα των υπερκοστολογήσεων, όπως και η προβληματική λειτουργία της αγοράς του φαρμάκου, είναι αντικειμενική. Εξάλλου, το σκάνδαλο είναι παγκόσμιο και η Ελλάδα – ως χώρα αναφοράς – βρίσκεται στο επίκεντρό του. Ας επιλέξουν, λοιπόν, τα «θύματα της σκευωρίας»: Πρόκειται για έγκλημα εκ προθέσεως ή πολιτική ανικανότητα;
Εφημερίδα “Kontra News”, 4/3/2018